Paul Deschrijver

Geboren te Roeselare op 8-10-1944

Interieurarchitect

Kunstschilder-beeldhouwer

Omschrijving van zijn werken:

'Mijn werk is een huwelijk van onderlinge relaties en vormen in een uitgepuurde compositie'

(eigen citaat)

'Mijn beeldhouwwerken zijn gemaakt uit - polyester - albast  - marmer - blauwe hardsteen'

'Mijn schilderwerk is abstract, eenvoudig, krachtig en kleurrijk'

Paul creëerde een J’Hin-Art collectie van 8 unieke flessen J’Hin16 gin.

De flessen zijn één voor één uniek en telkens 1/1 gebakken aardewerken flessen met de kunstschilder zijn abstracte kunst.

Laureat beeldenroute ‘Kunst in de stad’ editie 2018

In de zomermaanden van 2018 vond de eerste editie van ‘Kunst in de stad’ plaats. Dit is een participatief traject met kunstenaars die zich kunnen inschrijven en waaraan een selectie is gekoppeld om permanent werk in de openbare ruimte te plaatsen. De selectie gebeurt door een publieksjury en een vakjury.

Bij de eerste editie kwam een beeldenroute tot stand met 112 werken van 77 kunstenaars. Het werk van de laureat Paul Deschrijver een kunstenaar die in Roeselare wonen, werd aangekocht.

www.pauldeschrijver.be

Don Quichote de la Mancha van Paul Deschrijver – De Munt

Dit beeld in polyester verwijst naar de hoofdpersoon in de door Cervantes geschreven roman De Vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha.

Het boek vertelt over de komische reisavonturen van een oude edelman die meent dat hij een ridder is. Gezeten op zijn strijdros Rocinant, in feite een oude, uitgemergelde boerenknol die hij ophemelt tot raspaard en gehuld in een oud verroest harnas en een papieren helm, trekt hij ten strijde tegen alle soorten van onrecht en onrechtvaardigheid. Door het stellen van goede daden hoopt hij beroemd te worden en zo in de gunst te komen van zijn grote liefde, de wonderschone Dulcinea.

J'Hin - Art Collection by Hannes D'Haese.

(hommage aan Keith Haring)

J'Hin16 sprak Hannes D'Haese aan om samen een uniek concept uit te werken. Hannes beschilderde 10 flessen, elk met een uniek tekening als hommage aan Keith Haring. 

Hannes D’Haese is het tegenovergestelde van de klassiek geschoolde artiest. Geïnspireerd door Karel Appel is D’Haese beginnen schilderen toen hij in aanraking kwam met de kunst en de kleuren van de Nederlander. Net als deze beroemde Cobra artiest die beweerde “enkel wat verf op een doek te gooien”, verkondigt D’Haese dat hij nog nooit een kunstacademie van binnen heeft gezien; waarmee hij benadrukt dat je geen artiest kunt worden, maar dat artiest zijn in je moet zitten. Zijn droombeelden, daar draait het voor hem om, technieken en scholing werken te beperkend.

Men zou dit een provocatieve houding kunnen noemen, ware het niet dat hij zijn leven zou geven voor de liefde. Uit de liefde put hij duizenden ideeën. De liefde heeft hem ooit eens financieel geruïneerd; de liefde heeft van hem een zondaar gemaakt maar wel een gedreven zondaar, één vol emotie en passie. Zijn zelfverklaarde missie: de wereld zegenen, zelfs bombarderen met zijn kleuren. Zijn stijl wordt beschreven als abstract expressionisme, neigend naar action painting.

Vandaag ademt deze vijfenveertig jarige artiest het doorzettingsvermogen van zijn vader uit, een dokter die de dood wou verslaan, het talent van zijn moeder Begga D’Haese en van zijn ooms Reinhoud (CoBrA groep) en Roel D’Haese (België’s grootste surrealistische beeldende kunstenaar).

Op mentaal vlak leunt Hannes dicht aan bij de recentelijk overleden Simon Vinkenoog (een beroemd Nederlands schrijver), niet zozeer bij zijn poëzie en woorden, maar meer bij Simon’s verlangen naar communicatie: dit eindeloze verlangen, aangewakkerd door een immens verlangen om het onbereikbare te bereiken, dat wellicht meteen uit elkaar zou spatten mocht het ooit bereikt worden.

Hannes D’Haese wil kost wat kost de wereld redden. Kan kunst de wereld niet redden, eerder dan religie? Deze vraag houdt hem sterk bezig. Als een kind van zijn tijd heeft Hannes D’Haese de bedoeling om de wereld te veroveren. Nu de kerken leeg zijn heeft de wereld wanhopig nood aan echte solidariteit. Met zijn liefde, zijn passie en zijn kleuren, met zijn schilderijen en creatieve kisten wil Hannes een kunstpriester worden in de nieuwe sociale kunsttempel van de wijde wereld.

Is hij in de kunstvoetsporen getreden van Reinhoud D’Haese en Karel Appel (abstract expressionisme) of heeft hij de liefde en de kleur heruitgevonden in een nieuwe kunstvorm? Eén ding is zeker; zijn kunst getuigt van emotie, passie, verdriet en geluk. Zijn kunst is een eindeloos schouwspel waar iedere toeschouwer gewild of ongewild deel van uitmaakt.